Gebruik Gezond Verstand! Deel 1. De Wendagen!

Ook een manier om je hondje te trainen! Gebruik Gezond Verstand!

Ik had in mijn blogje Help! Ik wil met mijn puppy trainen (opvoeden)! ..... enz het iets te veel over: ik, en mijn manier; ik doe zoals ik doe omdat etc.. .zonder verdere uitleg hoe. Echter er is een methode waar iedereen zich in kan vinden. Dat is afgekort ....inderdaad: GGV. Gebruik je gezond verstand.

Ik zal in een paar blogjes proberen iets iets specifieker te laten zien hoe ik een hondje dat bij mij komt wat gedragsregels bijbreng. Ik noem de methode Gebruik Gezond Verstand. Mijn vader noemde het Boerenslimheid. Het heeft namelijk niets met geschoold zijn te maken, iedereen kan met wat observaties van zijn hondje net zo ver of verder komen. Dogsmart ipv streetsmart, ook geinig. Hier is deeltje één!

Om te beginnen, wat voor materiaal gebruik ik? Wel, het antwoord is bijna niets! Ik heb slechts een beloningszakje voor de voertjes, een showlijn (halsband en riem werkt ook) en ik gebruik een 10 meter lange (speur)lijn. Dit alles is in elke dierenwinkel fysiek en online te koop. of neem even contact op met Patty Hebing-Broekhoff. Die heeft ook best veel. Of advies om te kopen.

Oké mensen, dit ga ik met mijn beloningszakje doen! Elke dag vul ik het zakje met 50% van de door ons bepaalde hoeveelheid voer (of als je vers voert, het equivalent aan vaste voertjes) dat mijn hondje per dag nodig heeft. Die 50% ga ik gedurende de dag uitdelen voor kalm, oplettend gedrag! Het is een erg simpel concept. Stel dat er een Griek bij mij komt wonen en we spreken allebei alleen onze moeders taal en verstaan elkaar totaal niet. Maar elke dag als we opstaan dan heb ik een volle zak met 10€ biljetten en ik geef die Griek er elke keer 1 als die me blij maakt. (Humm, zo klinkt het wel heel raar). Dus als die me een pleziertje doet (ook gek). Als die griek (toevallig of niet) iets doet wat ik graag zie gebeuren. Nou je begrijpt me wel.

Let op! Er is een verschil tussen omkopen en belonen! In jargon luring en reward. Heeft omkopen wel zin. Jazeker! Vooral in het begin wordt het gebruikt door mensen die niet willen of geen tijd hebben voor Free-shaping van gedrag en maken daar dan graag gebruik van. Een bepaalde oefening zoals een hond door 12 slalom paaltjes te leren sprinten zie ik niet doen door te wachten of dat het hondje per paaltje maar ook in de buurt komt om te belonen. En dan weer het volgende paaltje shapen..pffff dat gaat wel een seizoentje duren. Dan toon je het voertje en lok je door de paaltjes tot de associatie komt van "oow bedoelt die vent dat".

Bij belonen let je op dat bijvoorbeeld de Zit! oefening is gedaan na de cue en dan komt het voertje pas. Laat je het voertje eerder zien, dan wordt het omkopen. Zelfs op een gegeven moment een handbeweging richting waar de beloning bewaard wordt, is dan al opgemerkt en is omkopen. Vandaar dat automatische beloningsmachientjes zo fantastisch werk doen. (Maar hoeft niet per sé in alledaagse opvoeding.)

Zo wil ik dus dat de eerste dag van trainen eruit ziet! ik ga mijn hondje in verschillende omgevingen en situaties brengen en dan het voer, de beloning, gebruiken om mijn hondje te laten weten dat het gedrag wat ik net zag, dat dan het gedrag is wat ik graag weer wil zien als we opnieuw in die omgeving of situatie zijn!

Wij noemen de eerste week van een hondje hier bij Huize Engelkamp (aka kennel Bende van Ellende) de Wendagen! Net als op de basisschool! Wat leert je kindje op de Wendagen als dat naar school gaat? Het leert in het stoeltje te blijven zitten, te letten op de juf als die wat vertelt (Jantje, even opletten! Wat vertelt juf Ank?) en het moet een tijdje de handjes bij zich houden (Jantje, niet aan Melissa d'r haar trekken! Dat doe je maar na schooltijd.) Eigenlijk meer niet. Wendagen!

Dus ik pak het hondje en zet het op een niet gladde tafel. Zo iets als een picknick tafel werkt fantastisch. Zoek er een in de buurt op! Ik wil niet steeds bukken maar op de grond gaat net zo goed of is voor beginners zelfs beter. Staat het hondje op de tafel met de staart heel laag en korte zwaai beweginkjes makend? Dan begin ik met heel kalm een voertje aan te geven. Het hondje heeft slechts eenderde van het uitgerekende rantsoen gehad (want ik geef 3 maal eten per dag) en daar dan slechts 50% van dus het is hongerig. Weer een voertje en weer een. Het staartje zal wat ruimer gaan zwaaien dus het hondje krijgt wat meer zelfvertrouwen. Ik leg een voertje wat dichter bij de rand. Loop dan naar de andere rand en leg daar een voertje. Ik laat het hondje rustig kennis maken met de tafel en de omvang daarvan.

Die spoken van mij hoef ik niet uit te leggen wat te doen voor aandacht. Als ze een picknick tafel zien denderen ze erop af. In sommige situaties best wel gênant! Dus Ik heb ze een cue gegeven: Table! Geef ik die niet dan laten we de tafel voor wat hij is.

Dus dan begin ik mijn beloningssysteem voor kalm en oplettend gedrag. Het zal nu naar mij opkijken. "Hee ik kreeg net voor niets telkens voertjes, ik wil wel meer!" Ik bied rustig een voertje aan. Het voertje bied ik aan tussen mijn wijsvinger en middelvinger geklemd ter hoogte van een ring. Als je het voertje aanbied tussen de toppen van de duim en vingers zal een gretig hondje precies met de vlijmscherpe tandjes net boven de nagels happen. Wow, dat doet zeer joh!

Ik stel net dat ik het kalm aanbied, dat doe ik met een rustig uitgesproken "gooooood" want voor rustig oplettend gedrag beloon je op een kalme manier. (En ik geef een actieve beloning voor een activiteit voor Hier!-komen en bv klimmen over klein obstakel, of de retrieve of springen over iets. Zoals een vrolijke 'Yesss!" en dan druk prijzen en aaien, of een balletje gooien of een trekspelletje. Dit duurt wel wat langer. Als ik gelijk door wil is het "Yesss!" en laat ik het een voertje achternazitten als ik mijn hand rond beweeg. Daarmee ontwikkel ik op dat moment ook drive. Lekker dat snoetje vol in mijn hand voelen duwen en graaien naar dat voertje. Heerlijk!)

Ik ben met Brandy bezig met de Hier!-komen oefening en over de poef laten klimmen (small obstakel course)enz. Dat vraagt om een actievere beloning zoals een trekspelletje.

Wel nu, als ik met een puppy aan de slag ga, hou ik er rekening mee dat het niet geboren is met de wetenschap dat het aandacht aan mij moet schenken. Het komt niet uit het nestje, (waar het een aantal weken onwijs gespeeld heeft met zijn broertjes en zusjes,) zo van "ok, waar is die Carlos? Ik wil aandacht aan hem schenken!" Dus ik moet de eerste week gebruiken om het hondje te leren focussen op mij. Ik ga hem gewoon betalen voor aandacht! Ik ga mijn hondje eigenlijk betalen voor alles wat ik nogmaals wil zien.

Staat het op de tafel en kijkt het per ongeluk naar mij dan gaat het gelijk van "goooood" en rustig het voertje aanbieden. Als ik naar de andere kant loop en het volgt me die kant op dan "goooood" en weer een voertje. Als ik even met mijn vrouw doorneem over hoe aardig mijn hondje het al doet en hij houd alleen maar alle 4 zijn poten op de tafel terwijl ik klets en hem geen aandacht geef; een "gooood" en voertje. Probeer het eens op deze manier. Ook als je je hondje (of fostertje) al wat langer hebt en je wilt gaan trainen. Het heet "free-shaping" dus vrije vormgeving. Het hondje gaat dan zo van "wat wil je graag van me zien meneer? Je bent niet de baas aan het spelen. Je bent me niet aan het rond commanderen. Wil je misschien dat ik nog eens ga zitten?". Kijk, dat is juist de bedoeling, ik wil niet de baas spelen en commando's blaffen. Ik wil dat ik mijn hondje overal mee naar toe kan nemen en dat het dan een manier vindt om zich te gedragen zodat ik het kan belonen.

Als mijn aandacht gefocust is op het dienblad dan moet Pebbles zich kalm en oplettend gedragen. De riem is ook in dezelfde hand als die met het dienblad.

Ik noem dat supervising mijn hondje naar een rijk en volwaardig hondenleven. Ik wil dat het een mindset krijgt van: "als baassie naar me kijkt en aandacht voor me heeft dan gaan we samen wat doen. En als baassie bezig is met iets anders dan moet ik gewoon kalm en oplettend zijn tot mijn beurt. Want die komt zeker". Ik wil gewoon dat mijn hondje begrijpt dat als ik bezig ben, hij kalm is. Want dit is hoe we bij ons al beginnen met impuls-control. En dan mag mijn hondje zitten of staan of liggen te kauwen op een speeltje. Dat maakt me helemaal niets uit. Het puppy hoeft echt niet constant in de houding te staan om een gehoorzaam en welgemanierd hondje te zijn.

Dus de pup is bij mij op de tafel en zo nu en dan geef ik het een voertje, om niets, gewoon omdat hij kalm is. Hij is nog niet super gefocust op mij want het is er net een paart uurtjes. We leren dan ook gelijk zijn naam. Ik en Jolanda zeggen om de beurt zijn naam. "Fido!" en als de pup opkijkt van "hee er komt geluid uit. Wat zal die vent of vrouw bedoelen?" "Gooood" en voertje erin. Na een paar keer "Fido!" begrijpt het hondje het spelletje al. "Eerst dat rare geluid en dan krijg ik wat". Na een paar korte trainingssessies op een dag kent de pup het geluid dat wij als naam aan hem plakken. Met de voerbak neerzetten: "Fido!' en de volgende dagen nog een paar keer dat naamspelletje herhalen. Ik weet zeker dat het hondje dan komt aandraven als ik als test ineens "Fido!" roep terwijl hij gewoon kalm ergens zichzelf bezig houd met een speeltje ofzoiets. "Hee die vent roept, want hij bedoelt mij met dat geluid, ik kan wat verdienen". Verder is het gewoon doorgaan met oefenen om de naam te verankeren in het hondje.

De tafel kan ik verder ontwikkelen tot een plek voor alledaagse gehoorzaamheid. Niet alleen Zit! en Af! Maar is ook uitstekend geschikt voor de dierenarts oefening. Even aan de oortjes zitten. "Goooood" en voertje. Even aan de voorpoten, aan de achterpoten zitten "goood"en voertje. Even de voetkussentjes en de staart "goood". Het scheelt een hele hoop stress bij de da. Ook grooming leren is een oefening voor op de tafel. De trimster zal blij met me zijn. Bij mij is het zo dat ze dringen bij de tafel als ik erop bezig ben met een hondje. Niet wegkruipen maar "mag ik ook baassie? Ik wil ook wat voertjes en via de voertjes wat aandacht van jou verdienen!"

Pebbles is aan de beurt maar de anderen staan te trappelen om ook aandacht (en voertjes) te verdienen. Let ook op de focus van Hermès!

Daarom moet ik ook controle houden over de hoeveelheid voer. Wat uiteindelijk in totaal op een dag, verdeeld over 3 voer momenten in de bak gaat. En dat wat ik gebruik gedurende de dag voor training. Want gedurende de dag zeg ik heel wat keer 'gooood" en "yesss".

Laten we doorgaan met de showlijn/rertrieverlijn (of halsband en riem). Hoe krijg ik die om? (Eerst wil ik melden dat ik tuigjes gebruik bij het gewone uitlaten en wandelen zodat ik het trainen met de lijn om de nek (of met halsband en riem) niet in de weg zit. Mijn hondjes mogen tijdens het uitlaten gewoon even "haast" hebben en in het tuigje gaan hangen naar het volgende lekkere geurtje. Ik zeg altijd: "hee Fido! 10% van de dag je best doen voor het baassie en 90% is voor jezelf.)

Deze lijn heeft geen stops, maar ik beschouw mezelf als gevorderd, bij Patty Hebing-Broekhoff zijn antitreklijnen met stops te koop volgens mij. Zodat je je hondje niet wurgt als je de lijn aantrekt voor wat lease-pressure. Neem even contact op met Patty en anders kan ze je adviseren.

Oké, verder met de lijn. We hebben de pup nu kalm en oplettend. Ik open de lus wijd en houd het voor de pup in een p-vorm met de lijn zodat als er geen druk op de lijn is, de lus altijd openvalt. Ik houd tevens een voertje in mijn linkerhand. Dan leg ik de wijde lus om het hoofd, op de nek. Gelijk zeg ik "gooood" en bied het voertje aan. De pup die even niet weet wat er gebeurt weet nu wel, als ik "goood" zeg, "heee, er komt voertje" en is daar nu op gefocust, niet op dat ding over zijn nek. Dat blijft trouwens los liggen. Ik trek de lus nog niet aan (de halsband doe je veeel te wijd als je die gebruikt bij deze oefening). Ik prijs het hondje gelijk overdreven en aai langs het hoofdje en de masseer en kneed zacht de oortjes.

Let op, niet over het hoofdje aaien want daar houden hondjes helemaal niet van! "Ik doe het aaaltijd zo en hij vind het heerlijk" (bedenk een zeikstem van iemand die je bij het uitlaten tegenkomt en het altijd beter weet, en dan ongelijk heeft. Ken je ze ook?). Nee nietwaar, het hondje tolereert het van de baas en de eventuele andere leden van het gezin omdat het hondje van jullie houd. Maar een nieuwe pup beloon je er echt niet mee!

Ik haal dan de los liggende lus gelijk er weer vanaf. Dan loop ik naar de andere kant van de tafel en noem de naam van het hondje. Dat nu ondertussen gekoppeld is aan "ahh, ik krijg weer wat (classical conditioning)". De pup komt en ik leg dan de wijde lus weer om het hoofdje. "Goood" en voertje erin. We houden het kalm. Let op! Ik heb nu niet bij het komen na het noemen van de naam beloond maar na het omleggen van de lus. Een stap verder. Ik heb een stappen plan. Ik probeer dus het resultaat, (met de riem een stukje lopen terwijl de pup kalm en oplettend meeloopt) te bereiken met heel veel kleine tussen-doelen (stappen). (Het uiteindelijke einddoel is een gehoorzame en welgemanierde hond, maar is nog ver weg). Daarom is, zeker voor beginners en voor diegenen die voor het eerst een hondje heeft, een stappen-plan maken eigenlijk een vereiste om het einddoel te kunnen realiseren. (Maar niemand doet het uiteindelijk! Alleen bij sporthondjes worden de leerstappen wel bijgehouden)

Enfin, verder nu. Na een paar keer op deze manier doen we de lijn om en schuiven de lus iets toe en laten de pup er even mee om staan. "Goood" en een paar voertjes erin. Bingo of Jackpot!

Zo! Laat de pup er maar een beetje mee rondzeulen op de tafel. Ga naar de andere kant en roep de naam. het zeult met het lijntje naar je toe. Nu geef je wel weer een "goood" en een voertje, geen jackpot. Klaar met de oefening. Deze dag doe je het nog een paar keer, de naam; lus erover en voortzeulen een paar minuten op de tafel. Iedere keer "goood" en voertje erin. De dag erna op de grond in de woonkamer doe je de lijn om, "gooood"; voertje en je laat het hondje gewoon even met rust met de lijn om. Dat doe je een paar keer per dag, opbouwend van een paar minuten tot ongeveer een kwartier na een dag of twee. Als je bij een kwartiertje bent 'goood" en jackpot. Bedenk: stappen-plan.

Zorg wel dat het niet vast komt te zitten aan een meubel of iets. Het mag absoluut geen nare associatie maken met wat dan ook. Laat nooit je hondje alleen, loslopend met een lijn of riem en halsband om.

Zo doe ik dat bij een pup die een rustige huishond moet worden. Ik gebruik veel meer opwinding in de beloning met een pup waar ik later mee wil gaan sporten. Drive ontwikkelen. "Yesss" en met wat voertjes gooien. Maar het merendeel in onze Marie-familie hebben we onze hondjes als metgezel en gezinslid, meer niet. We willen dus een welgemanierd, rustig hondje. Dus alles doen we kalm. De energie die ik in de situatie inbreng zal door mijn viervoetige metgezel gespiegeld worden. Ik zie dat bij kinderen ook. Bij ome Carlos zijn mijn nichtje en buurmeisje altijd druk en bij tante Jolanda, als ik de hondjes uitlaat, zijn ze hartstikke rustig. Als ik binnenkom zitten ze allemaal rustig op de bank te lezen of op de e-tablet een spelletje te doen. Die energie nemen de hondjes dan gelijk over.

Renske heeft een kalmerende invloed op onze hondjes. Het is een sportvrouw tot in haar botten en heeft heel wat prijzen. Buiten de atletiek-baan is ze de rust zelve!

Wat moet gebeuren is dat de pup gewoon de lijn gaat accepteren. Het is een vrij simpel proces. Ik betaal de pup om kalm en oplettend te zijn; simpel gezegd om niet stout te doen. (Let op! Ik vind dat een hondje als pup stout moet zijn, alleen niet als ik met hem bezig ben. Dan werk ik aan focus en impuls-control en dat zijn trouwens maar een paar minuten per keer. De rest van de tijd mag het pupje spelen en donderstralen).

Bij alles wat ik met het hondje doe let ik nauwlettend op de pup. Ik ben aardig tegen het hondje en als ik het roep is het met een zachte, vrolijke stem. Als we werken moet het staartje bij hem met een brede zwaai van zij tot zij slaan. Want korte, snelle zwiepjes tegen de achterbenen betekenen stress. Ik probeer dat ten alle tijden te vermijden. Zie ik dat, dan hou ik gelijk op! En probeer de oefening na een uurtje weer maar dan met nog veeel lievere houding en hogere stem. Ik stel niet dat ik dan onaardig was maar dat specifieke hondje kan nu eenmaal tegen veel minder druk dan mijn andere hondjes. Bij sommige is het over een hondje buigen om een halsband of lijn om te doen al heel spannend. Let daar op!

Wees aardig en oefen niet te veel. Oefen ook niet als jezelf gestrest of geagiteerd bent. Je hebt bijvoorbeeld eigenlijk tekort tijd want de kinderen komen thuis of je hebt net een telefoontje van je man gehad en grrrrr... (nee hoor, geintje). Oefen dan niet. Less is more. Vooral in het begin tijdens de Wendagen!.

Het laatste wat ik gebruik tijdens de Wendagen is de lange lijn! Het is slechts een lange katoenen riem. Waar is die lange lijn eigenlijk voor? Lichaamsbeweging

Ik heb een nylon lijn, die zijn slijtvaster maar de katoenen zijn lekker zacht, als je die ook ineens eens halverwege moet vastpakken, voor je poezelige handjes. En als je niet regelmatig foster(t?) hoef je voor je ene hondje ook niet zo'n eeuwig goed blijvende te hebben. Je gebruikt zo'n lijn toch alleen de eerste weken.

Als je mij vraagt wat het belangrijkste is om een hondje te trainen. Nou dat is makkelijk te beantwoorden. Dat is lichaamsbeweging! Dan volgt lichaamsbeweging en daarna komt: lichaamsbeweging.

Beweging geven is de sleutel tot het laten leren van een hondje. Wanneer ik mijn pup zijn lichaamsbeweging geef dan wil ik dat hij de maximale hoeveelheid mentale en fysieke stimulatie krijgt. als ik het pupje gelijk kort zou houden. Dicht bij me. met de kop ter hoogte van mijn knie enz. helemaal de baas spelend en commando's gevend. Dan zou ik de pup veel te veel beperken. Ik wil juist dat hij lekker aan het ontdekken gaat. Ik wil dat als we naar buiten gaan hij positieve verwachtingen heeft. "Baassie (Bassie mag ook, maar dan noem ik de pup Adriaan) en ik gaan weer op ontdekkingstocht. We gaan allerlei avonturen beleven. Allerlei dingen ontdekken en besnuffelen". Nou daar is die lange lijn dus voor.

Los oefenen doen we in een omheinde hondenspeeltuin, waar hij dan lekker los zelfvertrouwen kan opbouwen. Ik heb alleen een enorme maar.. wat betreft dat soort speeltuinen. Als daar wat overheersende honden rondlopen dan shuusssh! ik die weg en verlaat gelijk de speeltuin. Er is niets meer hond-agressie opwekkend bij je hondje dan als je hondje als pup (in een angstperiode ook nog) is overdonderd door zo'n playground bully (niet het ras hoor, ik bedoel Pestkop). Dat wil ik ten alle tijden voorkomen.

Dus als we gaan wandelen gaat de nieuwe pup of hondje aan de lange lijn. Lekker wandelen in het bos of heide betekend dat hij niet zo dicht bij me hoeft te blijven. Wel allerlei nieuwe geurtjes achterna lopen. In de verte van die grote dieren met mensen erop zien. Wat een geur verspreid dat, (en wat is die poep lekker, zeg). Een dennenappel opduikelen, opgooien en meesjouwen, lekker rollen in het zand. Dit alles aan die lange, lange riem.

En in het dorp 's avonds aan de lange lijn voor me uit drentelen en dan ineens die blauwe plastic zak aan de stoeprand verderop gewaarworden. Er naartoe sluipen, heel aarzelend dichterbij, bijna als op de tenen. Dan als door de wind opeens een flap van de zak beweegt een sprong omhoog van schrik. Even ertegen blaffen en dan alle moed verzamelen en eraan snuffelen. Die riem maakt die avonturen allemaal mogelijk!

Lotje die pas een dag in foster is bij ons voelt zich totaal niet beperkt in dollen en spelen ten opzichte van onze Bende van Ellende door de lange lijn. Later kan die ook los achter Lotje aangesleept worden. je kan er dan snel op gaan staan als je het te spannend vindt worden.

Als we dan gaan wandelen en de pup komt af en toe naar me om te checken of alles nog in orde met me is, geef ik hem natuurlijk wel een voertje. Maar de bedoeling van me is eigenlijk om hem zijn gang lekker te laten gaan om dingen te ontdekken en allerlei activiteiten zelf te ontplooien. Om over boomstammetjes te klimmen of bij een bouwplaats op een pallet te springen. Als ik hem dat zie doen dan is dat het moment om even heel blij te zijn. Even overdreven te prijzen voor wat een grote hond het al is. Lekker druk belonen voor het actieve gedrag. Weet je het nog? Voertjes rustig aanreiken voor kalm gedrag. En drukke, actieve beloning voor actief gedrag (als we dat willen zien en vragen van de pup).

Ook is de lange lijn uitstekend voor de Hier! oefening. Dan ga je Jojoën!

Hier een uitleg over jojoën uit een vorige blog:

jojoën. Ook is het net zo belangrijk dat het hondje naar Jolanda luistert. Ik doe een lange lijn (10 meter) aan het hondje en we gaan ook op ongeveer die afstand van elkaar staan. Allebei hoogwaardige beloninkjes in de hand, echt iets heerlijks (en de oefening voor het eten doen). Door de lijn is het hondje altijd onder onze controle, (het is belangrijk dat het er niet vandoor kan gaan want dan is de oefening in een klap ontkracht) en dan gaan we "jojoën". Het hondje begint bij Jolanda en die maakt het attent op mij, "kijk baasje, waar is baasje?" Ik pak nu wel opzichtig een voertje (omkoping!) en roep "Fido!" het hondje kijkt want de naam heeft ondertussen attentie waarde en terwijl het naar me komt zeg ik "hier"en zak op de hurken want op die wijze ben ik veel minder intimiderend. En kom ik veel meer uitnodigend over. Als het hondje dan naar mij komt dan is het gelijk een feestje natuurlijk. Heeft het hondje het voertje op, niet eerder in je enthousiasme, dan zeg ik "kijk vrouwtje, wat doet vrouwtje" dan roept Jolanda de naam "Fido!", het hondje hoort de naam, ziet Jolanda opzichtig een voertje pakken en wil op haar af stormen. Het heeft een beetje honger. Jolanda zakt dan op de hurken en roept "hier". Dit doen we 2 weken elke dag een keer of 10. Ondertussen gaan we halverwege over van omkopen naar belonen!

Tot zover het citaat.

De lange lijn gebruik ik dus om het puppy in een veilige zone en onder controle te houden. En ik kan hem naar me toe hengelen, rustig, als ik hem roep. Er is geen andere optie dan komen. Ik kan gewoon op mijn hurken zitten om niet bedreigend over te komen. Ik hoef niet over hem heen te buigen en bij de halsband te grijpen. De lange lijn zit bij mij trouwens altijd aan een tuigje.

Alles begint en eindigt met mijn interactie met de pup op de zelfde manier. Duidelijke informatie, zuivere signalen zonder ruis. De meest begrijpelijke informatie die je je pup kan geven is: als ik druk en opgewonden doe, dan kan jij druk en opgewonden doen. Maar als ik kalm ben en rustig doe, dan moet jij ook kalm zijn en wat geduld opbrengen tot ik je weer aandacht geef.

Als ik zo begin dan is al het andere wat later volgt in training een heel stuk makkelijker. Want dan heb ik een goede, oplettende leerling gevormd. een leergierig hondje. Die als het wakker wordt naar me toe komt zo van: "Baassie, wat ga ik leren vandaag? Wat gaan we doen? Kan ik wat verdienen? Voertjes of lekker spelen, wat aandacht?"

veel plezier met je hondje

Greetz, Carlos