Help! Ik wil met mijn puppy trainen (opvoeden)! Mijn kijk op het kiezen en/of worden van een goede h

Er wordt wel eens gevraagd waar train jij je hondjes? Train je ze zelf en wat voor methode gebruik jij? Weet jij een goede hondenschool? Als ik een trainer zoek, hoe herken ik dan een goede trainer?

Ik wil wel gelijk iets aan de orde stellen. Ik doe het op de manier zoals ik het nu doe omdat ik het op dit moment het beste vind. Ik probeer op de hoogte te blijven van nieuwe en veranderende inzichten en technieken en pas mijn inzichten aan. En heb gewoon ook nog les. Dat betekend dus dat het niet moet gebeuren op deze manier . Er zijn veel goede trainers die het net even anders doen en behalen hele goede resultaten. Die leveren meer dan prima werk.

Dit blogje gaat over wat ik goed vind in een trainer en wat niet. En als je zelf je hondje wil opvoeden zonder les te nemen, wat ik dan vind dat in een gestructureerd programma moet zitten dat je als richtlijn laat dienen.

Laten we beginnen wat ik belangrijk vind!

Hier in Huize Engelkamp (bijnaam: kennel Bende van Ellende) is onze benadering tot opvoeding van honden gebaseerd op het begrijpen van de relatie tussen ons en het hondje. Onze werkwijze is gebaseerd op 2 fundamentele aannames.

1 Mens en hondje leren het best van prikkels (dus invloeden) uit hun omgeving! (Blauwe zak langs de weg, "ENG! Het leeft waarschijnlijk, ik blaf er maar tegen". Later even snuffelen. De week erna: "o, daar is die blauwe zak weer. Eigenlijk saai er gebeurt niks". Week erna wordt er niet meer omgekeken naar de blauwe zak)

2 We moeten structuur aanbrengen van het ondergaan van die prikkels om het beste uit een combinatie van socialisatie, motivatie, communicatie, aanpassingsvermogen, en algemeen positief gedrag naar voren te halen.

Om het (iets) simpeler te stellen: wij bieden het hondje een stimulerende omgeving, dat (in onze ogen) de best mogelijke combinatie van factoren bied. Om ons te verzekeren dat we uiteindelijk een goed gesocialiseerd, goed gemanierd en geestelijk en lichamelijk gezond hondje als lid van het gezin hebben.

Ik zal het nu even hebben over wat andere hondentrainers doen die ik goed vind en hoe die zich onderscheiden van een die ik niet zo goed vind. En hoe je zelf een goede opvoeder van een hondje (handler) kan zijn tenopzicht van een niet zo erg goede.

Er zijn duidelijk wat verschillen in de benadering van hondjes trainen. Maar de realiteit is dat alle trainingsystemen zijn ontworpen rond 3 basis elementen; aanpassingsvermogen, begrip en prikkels.

De schijnbaar verschillende systemen zijn ontworpen om eigenlijk dezelfde problemen aan te pakken. Als je dat bedenkt zie je ook meteen overeenkomsten.

Laten we eens doornemen wat ik vind dat nodig is om een goede trainer/opvoeder te zijn.

wel mensen, een fijne en goede trainer (vervang ook met: opvoeder) heeft een einddoel (bv. fijne gezinshond en welgemanierd in alle voorkomende situaties zoals dierenarts en bij de trimmer).

Het einddoel wordt bereikt door kleine stapjes te nemen. Die stapjes zijn doelen in zijn planning die haalbaar zijn. Bereikbaar niet alleen voor het hondje maar realiseerbaar voor het hele gezin. Of je nou een professionele trainer bent die het gezin helpt, waar het gezin bij traint met het hondje of een mamma of pappa van het gezin die de opvoeding/training zelf op zich heeft genomen van het hondje. Je zorgt voor structuur in het project "het hondje een fijn gezinslid maken". Het vraagt dezelfde verantwoordelijkheid. Elke fase binnen de training (opvoeding) vereist een zekere hoeveelheid van geestelijke en fysieke volwassenheid van degene die het voortouw heeft. Doelen stellen die niet realiseerbaar zijn voor iedereen is een zekere manier om zelfs het beste programma te saboteren. De trainer/opvoeder moet hier beoordelen: zijn we al zover? Kunnen we al het volgende stapje maken?

Al geef je me een miljoen om je mijn manier van trainen/opvoeden te leren en je zou het dan niet met de zelfde planning doen, dan zou het niet werken. Bovendien moeten de doelen en de planning geïndividualiseerd worden naar de situatie (samenstelling gezin, karakter van het hondje, karakters van de andere leden van het gezin). Ook hier moet de trainer/opvoeder dingen vaststellen en beoordelen. Heb je een highdrive crackhead uit een werklijn zoals sommige Mechelaars of heb je een mediumdrive, lekker actieve donder of heb je zo'n lieve, relaxte, coole bankhanger. Alle karakters vereisen aanpassingen van je allover benadering en (jaar)planning.

Het is niet genoeg om de technieken van een systeem onder de knie te krijgen maar het gaat, belangrijker zelfs, om de juiste timing. Het weten wanneer je een techniek moet gebruiken is net zo belangrijk als het weten welke techniek te gebruiken en te weten hoe je die techniek gebruikt.

Ik gebruik graag voorbeelden uit de praktijk om iets uit te leggen. Als je hoopt dat je kind hersenchirurg wordt en je denkt: ik ga er alles aan doen zodat het dat kan bereiken, dan begint het ook niet op de kleuterschool al met snijden in een mens. Nee ze leren dan om in hun stoeltje even te blijven zitten en op de juffrouw of meester te letten als die iets vertelt. En onderling even hun handen bij zich te houden. Dat zijn de eerste doelen. Dat is wat belangrijk is. Het fundamentele. De basis! Dus als je met trainen van je hondje begint: hou het supersimpel!

Ook, wat ik in een trainer zou zoeken en wat ik echt vind dat hij moet zijn is iemand die goed communiceert. Iemand die goed communiceert is niet alleen iemand die goed is in allerlei dingen te vertellen maar moet ook erg goed zijn in luisteren. Communicatie is 2 richtingsverkeer. Dus hij moet niet alleen goed informatie verstrekken, dat is een "duhuh" stelling maar moet ook goed informatie van de eigenaar van het hondje kunnen loskrijgen, ontvangen, begrijpen en in een antwoord verwerken. Ik geef het je te doen!

Hondentrainers vinden kletsen heerlijk. Er zijn fantastische vertellers. Ach man, er zijn erbij die blijven praten (maar die doen het luister gedeelte wat minder). Als je als eigenaar zelf een wat stil persoon bent krijg je bij die mensen geen kans om jouw probleempje in de cursus of de stagnatie van jou en het hondje in het leerproces overgebracht en wordt met het lesmateriaal maar door gedenderd.

Dat brengt me op een punt wat mij ook bij sommige niet aanstaat. Dat is als de hondentrainer praat (noem het lesgeven) dan nemen ze een commanderende houding aan. Of wat ze zelf zien als een commanderende houding. Hebben een film gezien over een dril-sergeant of zo. Nou ik weet ook een film. Waarin een rekruut die sergeant op het laatst neerknalt want hij werd tuureluurs van hem (Full Metal Jacket). Ik hou ook helemaal niet van die fanatieke bijna militaire trainers. Niet hoe ze doen tegen hun hondjes en als ze voor een klasje staan, niet hoe ze doen tegen de mensen.

Die houding is helemaal niet nodig. Wat ik altijd zeg is dat werkelijk belangrijke mensen, met echt gezag, helemaal niet luid praten. zichzelf ook helemaal niet vaak herhalen. Die blaffen geen bevelen. Die hebben een vriendelijke, kalme houding. Wil je een natuurlijk overwicht over je hondje of als je trainer bent over je klasje. Gedraag je gewoon, mensen. Wees een belangrijk persoon voor je hondje of in het andere geval voor je klasje. Hou je volumeregelaar op een lage stand en je herhalingen, zeker tegen je hondje, tot een minimum. Wees niet zo fanatiek in je manier van praten.

(Die schreeuwerds in de hondensport moeten een crackhead van een Mechelaar die in volle sprint, in volle niet te stoppen drift, waar ze al decennia voor gefokt worden, en die achter een pakwerker aan zit, middenin die fightershigh terug roepen. "FIDO HIERRR". Gelukkig wordt er tegenwoordig in o.a. Mondioring een fluit gebruikt als terug roep cue. Scheelt een gesprongen ader op het voorhoofd van de handler. (En mensen gaan weer normaler doen als ze hun couch-surfing Jack Russel hondje gaan trainen).

Wat je wel moet zijn als je hondjes traint is een meester in het motiveren. Dat is superbelangrijk!

Alles bij elkaar genomen is het vrij gemakkelijk een hondje wat bij te brengen, ze willen zo graag communiceren. Of je nu werkt met riem en halsband of met een balletje of met voertjes of met wat dan ook. Maar om een hondje solide en stelselmatig te laten doen wat er verwacht wordt is een compleet andere zaak.

Het vermogen om een hondje focus, impuls-control en een goede werkinstelling te ontwikkelen is wat de succesvolle trainers/opvoeders scheidt van de niet zo succesvolle! Denk hier eens aan, gewoon om dit punt te maken. Hebben jullie ooit wel eens een puppy gezien dat niet ging zitten als het een voertje voor z'n neus wordt gehouden? Zeker als je de hand met voertje iets ophoog brengt. Maar hoeveel van die puppies groeien op tot hondjes die goedgemanierd zich begeven tussen vreemde mensen? Die zitten en blijven op die plaats in een omgeving met veel afleiding zoals verkeer en andere hondjes? Ik kan je vertellen, niet echt veel!

Om je hondje allerlei vaardigheden aan te leren is slechts een klein deeltje van wat een goede trainer echt doet. Iedereen kent die hondjes die alles kunnen, tot en met achteruit lopen op hun achterpoten bijvoorbeeld maar garandeert dat dan dat het een goed gemanierd hondje is? Natuurlijk niet.

Het hondje te leren om belangrijke vaardigheden als Hier-komen, Blijf! en Gedraag-je in echte, alledaagse situaties te gebruiken en uit te voeren, daar is waar het echte werk in zit.

Als de trainer iets goed kan dat is dan één ding, maar de trainer moet ook aan jou en de rest van je gezin het kunnen uitleggen en laten doen. Ik kan dat niet genoeg benadrukken. Als jij een mam of pappa van een gezin bent dat voor een "doe-het-zelf" project hebt gekozen dan moet je in staat zijn om al dat werk te verzetten, om al die arbeid en tijd erin stoppen om de dingen die je het hondje aanleert, solide in het hondje verankert komt en als betrouwbare vaardigheid in het hondje aanwezig is. Niet zo van: "hij doet het nu niet want daar komt zijn vriendinnetje, dat is te moeilijk hoor". (Bedenk er maar een zeikstemmetje bij, mag van mij!)

En niet alleen in het hondje maar ook bij de andere leden van je gezin. De relatie tussen het hondje en de kinderen is superbelangrijk en moet benaderd worden als een losstaand, constant evoluerend geheel. Een bestaansvorm, een entiteit. Je bent die benoemde entiteit constant aan het beoordelen en evalueren. Gaat het goed? Begrijpt het kind dat het niet 12 x je hondjes naam moet roepen? Anders denkt het na een tijdje dat het Fido hier, Fido, Fido, Fieieiedooo, ik heb koekje Fido, kom, fido kom, heet! En is je hondje op het niveau dat als jou kind het aangeleerde goed uitvoert, Fido hier, dat het ook dan komt. Anders, in beide voorbeeld gevallen, het kind die opdracht nog niet aan het hondje laten geven. Leg het eerst eens rustig jouw regels van het samen spelen uit. Aan beide!

Als je hondenschool kiest of trainer neemt en of je een doe-het-zelf project wil verwezenlijken dan hoef je jezelf slechts 3 (maar belangrijke) dingen voor te houden of af te vragen zo je wilt. Maar je moet deze 3 wel tot in de perfectie beoordelen c.q. beantwoorden.

Allereerst is dat je goed moet kunnen inschatten of je hondje mentaal en fysiek klaar is, rijp genoeg is om te doen wat je van het hondje verwacht dat het doet. Niet alleen je hondje maar alle andere leden van het gezin die zich met het hondje gaan bezig houden (2 jarige kleuters wordt natuurlijk gelijk gezegd dat het hondje met rust moet worden gelaten(slechts een meninkje)).

Als niet iedereen op dezelfde lijn zit of het aankan of eventueel hetzelfde niveau heeft dan is het een garantie voor mislukking. Denk erom, een ketting is slechts zo sterk als zijn zwakste schakel. Werk eraan dat iedereen die met je hondje te maken heeft (je kinderen laten het tussen de middag uit b.v.)allemaal hetzelfde niveau hebben bereikt in de training voor je weer een stapje zet in je jaar plan.

Het tweede aspect dat van belang is, is of je hondje begrijpt wat er wat er van het verwacht wordt. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Doe je werk goed! Je moet op de juiste manier uitleggen. Maar je moet ook luisteren, en daarmee begrijpen of je hondje weet wat je bedoelt! Anders kan zelfs je relatie met het hondje onder druk komen te staan! Hoe vaak heb ik niet een cursist die even zelf oefende zijn geduld zien verliezen terwijl het duidelijk was dat het hondje nog niet begreep wat er bedoelt werd. "Hij deed het eerst wel, nu doet hij het niet meer". Nee, mensen, het was nog niet in het hondje verankerd. Boos zijn mag nooit! Een P- Negatieve straf (Bij negatieve straf (negative punishment) wordt iets dat de hond graag wil hebben weggenomen om het gedrag te laten afnemen zoals b.v. zijn balletje niet geven. Andere zijn in mijn ogen uit den boze zoals P+, (ja google maar!)) mag alleen gebruikt worden als je hondje het 9 van de 10 x de oefening perfect doet en jij de indruk hebt dat je hondje een loopje met je neemt. (Deze kans is minimaal en zie je alleen bij highdrive honden die door mensen die nog geen kennis hebben en al stappen te ver zijn gegaan, getraind worden.)

En ten derde een vraag. Heb je werkelijk al dat werk verzet, die arbeid verricht om een echt goede basis van motivatie aan te leggen? Is de werkwilligheid volledig opgewekt? Dus vind je hondje het leuk om met jou te werken of met de andere leden van het gezin?

Komt je hondje blij over als je samen wat doet? Is het gefocust op jou en de (ook eenvoudige) taken? Als je hondje wakker wordt komt je hondje dan van: "wat gaan we doen vandaag baassie? Gaan we weer wat Hier-komen oefenen? En wat Blijf! oefeningen doen? gaan we wat goed-gedrag gerelateerde training doen? Kan ik wat salaris verdienen? Wat spelen, wat voertjes en wat aandacht verdienen van jou? Want ik weet dat als ik het Hier-komen, het Af! en Blijf! onder knie krijg en mijn best doe in de oefeningetjes voor goed gedrag dat mijn dag, mijn leven, met jullie, geweldig gaat zijn!"

Als je hondje wakker wordt en niet gelijk aan de slag wil, om iets gaan doen met je, niet fijn gehoorzaamheidsoefeningetjes wil doen dan, mensen, ergens onderweg heb je het verprutst in het opbouwen en consolideren van de motivatie. En dat aspect, die basis van motivatie, die drive tot willen leren is superbelangrijk!

Dus als je een trainer huurt of een hondenschool kiest of als je een doe-het-zelf trainer bent en jij of die trainer begint niet om die basis aan te leggen, die wil tot werken en leren te implanteren in het hondje dan kom je niet ver. Als het niet duidelijk is of je kinderen of wie dan ook in je gezin wel of niet mee willen doen dan raakt er iemand, hoe dan ook achterop met consequenties voor het hele project.

Je kan de knapste hondentrainer zijn in de wereld met allerlei diploma's en je kan nog zo geweldig communicatief zijn maar als je niet alle doelen raakt in het leggen van de motivatie basis, in het inslijten van werk en leer bereidheid dan dondert alles in elkaar.

Zorg dat je alle 3 de genoemde onderdelen en voorwaarden grondig aanpakt en naar waarheid tot in detail bevestigend beantwoord. Of je nou bij een Kynologen Club gaat trainen of een trainer inhuurt, of je jezelf inschrijft bij Miranda's Puppyklas die lesgeeft in het park of dat je zelf aan de slag gaat met de training via tutorials: stagneert je vooruitgang leg de schuld niet bij je hondje, leg ook de schuld niet bij de andere leden van je gezin. Neem de verantwoordelijkheid. Volg de structuur een paar stappen terug en werk vandaar weer aan je fundament. Lever een top prestatie, d.w.z. jouw top!

Tuurlijk, je hondje houd onvoorwaardelijk van je en af en toe spelen met je hondje is ook leuk! Ook lekker los rennen met de andere hondjes en af en toe komen als je roept is ook leuk Maar eigenlijk onvoldoende bevredigend voor het totale hond-zijn. Net zo als dat het mij onbevredigend lijkt om op die manier baasje te zijn.

Veel plezier met je hondje, greetz Carlos