Dag Lieve Luca!
Wij hebben met een zwaar hart besloten om op maandag 24 juli 2017 om 11.00 uur onze oude grande dame Luca over de Regenboogbrug heen te helpen. Ze is dan 18 jaar, 6 maanden en 2 dagen onze trouwste vriendin geweest.
Click voor meer
Afscheid nemen van je hondje is onvermijdelijk. Helaas kunnen ze niet vele tientallen jaren bij ons zijn!
Om het proces van je hondje te laten inslapen en afscheid te nemen door te komen kunnen wij ons alvast wat voorbereiden. Echter het zal hard aan komen!
Dit zijn wat stappen:
1 Weten wanneer het tijd is!
De zware vraag waar elke hondenbezitter mee geconfronteerd wordt die hun hond heeft laten inslapen is "deed ik het te vroeg en was het misschien nog geen tijd of was ik eigenlijk te laat en was het voor het hondje al geen leven meer?".
Volgens sommige experts is het afwegen van de goede dagen tegenover de slechte dagen waarschijnlijk de meest objectieve manier. Er wordt ook gezegd dat een dierenarts er objectiever over oordeelt als wij het nog vinden gaan. Onze d.a. echter zegt dat het stressmoment in de kliniek als hij haar ziet geen afwegingsmoment kan zijn.
Als je een lijstje hebt van de dingen die ze graag doet/deed dan kan je bijhouden hoeveel dagen ze die dingen nog kan doen en het aantal dagen dat het niet lukt.
Hoewel de moderne dieren geneeskunde een leven flink kan rekken is dit soms niet wat het beste is voor, en het meest in het belang van je hondje.
Ze kan het dan wel niet zeggen maar ze laat misschien wel degelijk zien dat het leven geen plezier meer is.
2 Het voorbereiden
We hebben de beslissing over inslapen met de dierenarts overlegd en bediscussieerd. Geen enkele vraag wordt dom gevonden of is onbelangrijk. Zeker als dit je eerste keer is en nog niet hebt meegemaakt, vraag het hemd van zijn lijf. Hij heeft het wel meegemaakt. Vele malen. Het is zijn werk.
Als je samen met de dierenarts tot de slotsom komt dat euthanasie de enige juiste beslissing is probeer dan al een kostenplaatje op te stellen en hoe je het afscheid gaat regelen. Je emoties hebben nog niet de overhand en je kan naar je eigen budget beslissingen nemen. Maak met de dierenarts een afspraak voor de procedure. Het staat nu vast. Ik denk niet dat er ruzie komt als je jezelf bedenkt en de afspraak afzegt.
3 De procedure
Bij onze dierenarts mag je kiezen voor een huisbezoek of in de kliniek, ook kan je kiezen om wel of niet bij de procedure te blijven. Een van de meest gehoorde klachten is die van spijt. Het gevoel van het in de steek laten van je trouwste metgezel als er besloten was om het niet mee te maken. Wij willen niet laf zijn! Haar nog lekker beethouden en geruststellen als ze haar laatste adem uitblaast. Sorry voor de clichés.
Tegenwoordig gebeurt euthanasie van je huisdier voornamelijk door middel van injectie omdat het bijna altijd een vredig proces is. Het wordt mede hierdoor ook laten inslapen genoemd.
4 De uitvaart.
De opties zijn onder andere destructie maar dan wordt het dier verwerkt tot diermeel en vetten die als brandstof dienen voor onder meer elektriciteitscentrales (bron Sonac/Rendac).
In sommige gemeentes mag je jouw huisdier meenemen en bijvoorbeeld in de tuin begraven. En net als bij mensen kun je gaan voor een crematie of begrafenis. Wij kiezen voor crematie omdat (ook bij mensen) graven geruimd worden en de overblijfselen gebruikt worden voor (wie weet?) de productie van asfalt. Je kan kiezen voor een urn waar wij van afzien en krijgen dan een email als de as verstrooid is. Bij de dierenarts liggen folders met informatie over de uitvaart. Neem die mee en lees die wanneer u rustig bent.
5 Wat daarna te doen?
Geef jezelf tijd om te rouwen. Neem niet gelijk het eerste en beste diertje wat bij jouw de achhhh- en aaifactor heeft. Je emoties zitten een afgewogen beslissing in de weg. Zeker als je maar een hondje had.
Had je er geen andere hondjes bij doneer dan de hondenspulletjes. Dit zal je helpen met rouwen en je hebt een frisse nieuwe start als je uiteindelijk een nieuw hondje wil adopteren. Er zijn er natuurlijk die een enkel ding als een halsbandje of favoriet speeltje als herinnering willen bewaren bij de urn.
Iedereen rouwt anders. Dit is wel iets om rekening mee te houden. Zeker als er meerdere personen in het gezin zijn. Sommige lijken er snel over heen te zijn terwijl anderen misschien wel voor weken depressief zijn.
Laat de gevoelens van rouw niet omslaan in boosheid of verwijten. Als je vindt dat je partner er "ondertussen wel eens klaar mee mag zijn" maar er nog volop mee bezig is of als je partner niet droevig genoeg lijkt terwijl jij nog zoveel pijn hebt, heb begrip voor elkaar. Als er kinderen in het gezin zijn heb je an sich al genoeg op je bord om de dood van je hondje uit te leggen.
En voor onze kleine gemeenschap, de groep van MARIE'S BABIES LITTLE ANGELS COMMUNITY... geldt dat ofschoon het afscheid nemen het aller moeilijkste is in onze relatie met onze hondjes we onzelf kunnen troosten, maar ook veel troost en begrip ontvangen uit onze community, dat in het redden van het zwervertje uit Kreta via Marie we het ook een kans gaven op een fijn leven en dat het hondje ons zoveel liefde, plezier en mooie herinneringen heeft gegeven.
Jolanda schreef nog laatst op Facebook het volgende en het geeft fantastisch onze gedachten en gevoelens weer:
Lief Baasje,
Ik voel mij oud en ik ben moe, doof en bijna blind.
Ik beleef ook bijna nergens meer plezier aan.
Hierdoor heeft de onrust bezit van mij genomen.
Doe nu voor mij wat onvermijdelijk is en laat mij gaan.
Lieve baasjes doe je goede daad en wees niet laf.
Egoïsme past niet bij onze vriendschap.
Door dit te doen bespaar je me zinloos lijden.
Mijn tijd nadert, mijn leven loopt nu gelukkig op zijn eind.
Lieve baasjes, voor jullie is het moeilijk het nemen van zo'n besluit
Onthoud onze mooie tijd samen.
Onthoud mijn grenzeloze liefde.
We zien elkaar hierna toch weer.
Voor straks:
Dag Lieve Baasjes