Met je Hondje een rondje natuur

5 februari 2015. Eigenlijk een berekoude (of is het berenkoude) dag. Vanmorgen was het nog spekglad en stond Nederlands wegennet behoorlijk vast wegens de vele ongelukken. Vanmiddag is het wolkendek opengebroken en is het heerlijk wandelweer. Er op uigt met de hondjes. De natuur in. Nu heb ik al een paar keer wat laten zien van Middelwaard. een plas die onderdeel is van de Lek bij Vianen. De drieeneenhalve kilometer wandeling rondom de plas en de aangelegen strandjes aan de Lek waar de hondjes overal losmogen, geven ook, zeker voor stadse mensen, wat meer inzicht in de natuur. En zoals vandaag blijkt ook van de cirkel van het leven. (Tune Cicle of Live start in gedachten)

Je wandelt van de parkeerplaats nog met de hondjes aan de lijn (verplicht) richting de rivier. Voorbij het wildrooster mogen ze gelijk los. Ons Dwarfje Hermes en zijn adoptiezusjes Doushie en Luca stormen dan gelijk op het water af. Doushie die vorige week aan haar mondje geopereerd is gaat vandaag constant voorop. Wat is die opgeknapt!

Als je dan op de dijk tussen de plas, die Middelwaard als middelpunt heeft, en de rivier de Lek wandelt dendert de natuur je tegemoet.

De weidsheid verstilt enorm.

Als we dan een eindje gelopen hebben horen we een hondeneigenaar roepen dat zijn (niet zo) lieve dier aan de voet moet en niet aan dat vieze ding moet ruiken. Vieze ding? Daar moeten onze hondjes dus meer van weten. Vieze dingen daar rollen ze namelijk graag in.

Even later komen we op de plek waar de man zo van schrok en daar vliegt een meeuw van een karkas op. Een vis met een lengte die een stuk groter is dan zijn golden retriever. De meeuw strijkt op het water neer en houd zijn late lunch in de gaten.

Nou daar stormen die van ons ook enthousiast op af. Normaal gaat mijn vrouw dan in de paniekmodus. Doushie heeft ook nog haar modieuze coltrui aan. Als Hermes ons DWARF adoptiehondje al een rups (eigenlijk gek dat het in de winter gebeurt!) in de mond neemt, blijft ze erin. Nu blijft ze echter, geheel tot mijn vebazing, kalm en maant de hondjes met een rustige stem tot doorlopen. Nog meer tot mijn verbazing luisteren ze ook nog!

Na een stuk doorgewandeld te hebben vind jolanda een plekje waar ze wel even tegen een boomstam aan gaat staan om te poseren. Daar breekt natuurlijk een stuk vanaf en dondert ze bijna het water in. De stuip waarin ze schiet geeft vanzelfsprekend voor mij de leukere foto's!

Het lachen is even later verstomd. Hermes staat tegen een boom op. Hij heeft natuurlijk weer als eerste dit harde noodlot van het konijn in de gaten. Bij aankomst zagen we al een roofvogel bidden boven de dijk. We hebben ook al een keer met dikke mist een grote roofvogel in een boom zien zitten. Wij denken dat dit konijn waarschijnlijk uit zijn klauwen is gevallen of misschien hangt zo'n vogel het boven de grond en gaat er van door als het onraad bespeurt.. Wie weet?

Je komt wel vaker de wreedheid van de natuur tegen maar ook af en toe hele mooie dingen. Zoals de vlucht ganzen die ik er vorige keer heb kunnen kieken. Tot afsluiting van de wandeling stonden we op de dijk nog even naar de hollandse luchten te kijken. Ik heb er een kiekje van gemaakt zodat iedereen mee kan genieten.

Als je ook van die fijne wandelingen wil maken en je een excuus moet hebben om de deur uit te gaan. Dan is een adoptie hondje van Dwarf misschien een goede optie voor u. Vul gewoon een interesseformulier in. U komt vanzelf met de stichting DWARF in contact en dan kunt u samen met de stichting kijken of er een fijne match te vinden is. U kan dan een zwerfhondje een fijn tehuis geven maar dan bent u ook verzekerd dat u een hele hoop onvoorwaardelijke vriendschap en liefde zal ontvangen.