Het laten gaan: Je fosterhondje afstaan, hoe doe je dat?
Het fosteren van hondjes is iets geweldigs om te doen, je red er letterlijk hondenleventjes mee!
Je houdt ze ermee van de straat en uit de shelters. Je socialiseert ze, leert ze kennis maken met het leven in een mensen gezin en ze kunnen voldoende herstellen van hun vorige omstandigheden om tot een situatie te komen van waaruit ze kunnen worden geadopteerd.
Sini en Manuel maken kennis met het nichtje van de fosterouders. Luca de bijna 16 jarige oude tante houd overzicht.
Echter, met fostering komt niet alleen de verantwoordelijkheid voor het zorgen voor het hondje maar komt ook de noodzaak om het uiteindelijk weer op te geven als het vaste gouden mandje gevonden wordt. Affectie en verknochtheid aan het mormeltje kan dit proces erg moeilijk maken.
Bij ons bleven de hondjes Amber en Pepino door een virusje wat langer en toen het moment daar was werd het afscheid voor ons erg moeilijk. Amber ging naar een gezin met een ander gered hondje als speelkameraadje en kon gelijk enorm dollen. Dat maakte het wat makkelijker te aanvaarden. Bovendien zijn de nieuwe ouders van het hondje lekker aktief op de social media en kunnen de vrienden van DWARF lekker met haar avonturen meegenieten via Facebook. Pepino ging naar een pas gepensioneerd stel. Bij ons was hij de grote gangmaker dus maakte ik me er een beetje zorgen om. (Ik mis hem eigenlijk enorm). Hij blijkt nu echter een lager energie niveau te hebben. En ze maken lekker vele lange wandelingen, Ook ontpopt hij zich als de wakkere waker van het erf.
Pepino heet nu Vondel. Hij doet samen met zijn nieuwe baasje veel leuke dingen en hij leert snel en veel
Gelukkig, er zijn wat dingen die je doen kunt om het proces gemakkelijker maken.
1_Bezint eer ge begint
Natuurlijk geldt hier ook de letterlijke betekenis: Eerst gedaan en dan gedacht, heeft menigeen veel leed gebracht; ~ Gebroken potten zijn niet te helen. Maar ik bedoel eigenlijk dat je niet het hondje moet fosteren wat je het schattigst vindt en waarvan je denkt dat die het meest bij je gezin past. Kans groot dat je het nooit meer afstaat. Ga voor het hondje dat je eigenlijk niet wilt
voor de lange duur. Hou je niet van kleine doggies kijk dan eens bij DWARF. Ben je juist gek op dat schattige kleine grut dan wordt fosteren voor DWARF een zware taak. Adopteren dus!
Mijn lief is elke keer weer opnieuw verliefd en dat geeft bij het afstaan elke keer emmers met traantjes.
Hier heeft ze net Hermes afgehaald.
2_ Betrokken zijn bij het adoptie proces.
Dit kan variëren van het documenteren van het gedrag en persoonlijkheid van je hondje om te komen tot een perfecte match metde toekomstige eigenaren, tot het zelf zoeken en interviewen van potentiële pappa's en mamma's. Toen DWARF ons vroeg om nazorg gezin te worden voor midden Nederland en wij ook zelf zijn gaan afhalen op de luchthaven(s) en de huisbezoeken gingen doen werd de betrokkenheid enorm versterkt en de notie van het belang dat er gastgezinnen nodig zijn naast de adoptiegezinnen ook groter. Ohhhh, zullen we deze houden werd bij ons in ieder geval wat afgezwakt. (ik kijk nu maar even niet naar mijn lief, op de bank met Hermes, anders delete ik de laatste zin.) Anderzijds is het ook heerlijk als je ziet hoe het nieuwe gezin en het hondje van elkaar genieten.
Sini heet nu Kiki en heeft twee nieuwe zusje die dol op haar zijn.
Hier ligt ze bij een op de bank om haar te troosten
Omdat je onderdeel van het proces bent zult je meer vertrouwen opbouwen met het laten gaan. Je kan jezelf verzekeren dat je het juiste huis hebt gevonden.
3_Voortgangsverslagen van de nieuwe familie.
DWARF stelt dan ook op het interesseformulier terecht hierover een vraag: Wij willen af-en-toe contact met u opnemen over de hond, gaat u hiermee accoord? * En zoals bij Amber aangegeven is er door internet geen afstand meer te overbruggen en kan je via sociale media deel blijven nemen in het hondenleventje van uw fostertje. Wij hebben er zelfs een prachtige sofa aan overgehouden. Amber zat daar op een rugleuning Doutzen na te doen en na een opmerking over een mooie bank kregen we die van de lieve nieuwe ouders. (Er was natuurlijk al een nieuwe gekocht, ze zijn lief niet gek) We beschouwen deze mensen als nieuwe vrienden! Met alle nieuwe ouders van onze fostertje hebben we dan ook prima contact.
Meet and greet van Amber met haar nieuwe ouders in A'damse Bos
4_De adoptie moet je vieren.
Denk niet dat je een hondje opgeeft maar dat je het hondje een permanent thuis hebt bezorgt. Dus als "dont think you are losing a doughter, you are just gaining a son!" soort.
Het moet juist een aanleiding voor een feestje zijn omdat je geholpen hebt om een leven te redden. Verwen jezelf en de hond met een mooie maaltijd, maak een uitje naar je favoriete honden uitlaatplek of nodig wat vrienden uit met hun hond en bouw een feestje! Partytime people!
5_ De meest therapeutische van allemaal! Foster opnieuw!
Het beste gedeelte van het fosteren van hondjes is dat er altijd hondjes zullen zijn om te fosteren, en de beste manier om te vieren dat een hondje uit je leven vertrekt is het leven redden van een andere. En een andere. Met elk fosterhondje dat je helpt te plaatsen in een liefdevol gezin wordt het makkelijker om gedag te zeggen. Met elk nieuw fostertje krijg je weer een nieuwe mogelijkheid om zo'n nieuw bundeltje bont vol hoop en levenslust te leren kennen en het op weg te helpen naar het juiste mandje!
Manuela heet nu Sarah met haar gelukkige pappa en mamma.
Blijf tijdens het hele proces altijd in gedachten houden wat fostering eigenlijk is. Amy Romanofsky van fosterdogs.com zegt het mooi, "I never think of a foster dog as ‘mine.’ Each dog already belongs to someone else — it just so happens that I haven't met that person yet.”
Buble heeft er een song over "I haven't met you yet"
Maar wanneer je en jouw foster hondje die mensen vinden, is het een troost te weten dat je een groot aandeel had in het hele gebeuren, en het voorkomen van het ondenkbare alternatief.
Interesse? Lees ook mijn blog "7 Redenen om te fosteren". Klik onder de tekst op ht DWARFicoon met gastgezin erop en vul vrijblivend het vragenformulier in!
Alle foto's zijn van DWARF of gastgezin, gen stockfoto's zijn gebruikt. Ik heb deze blog geschreven na aanleiding van het lezen van een artikel van Amy Romanofsky via de site van Cesar Millan.